Jean Rustin was een Franse schilder die zijn carrière begon in de abstractie, voordat hij in de jaren 1970 overstapte naar een diep persoonlijk figuratief stijl. Zijn doeken tonen eenzame figuren in kale, bijna tijdloze ruimtes — rauw, kwetsbaar en diep menselijk. Ver weg van enige idealisering confronteren Rustins schilderijen de stilte van het bestaan en de kwetsbaarheid van het lichaam, en nodigen ze de kijker uit in een wereld die zowel ontregelend als teder is. Tegenwoordig wordt zijn werk erkend als een unieke en compromisloze verkenning van de menselijke conditie.